მუშაობა დაახლოებით ერთი კვირის მიტოვებული მქონდა და ჯერ კიდევ იმ სტადიაზე ვიყავი, როცა ყოფილი სამსახური და თანამშრომლები გესიზმრება, ჩემმა მეგობარმა რომ დამირეკა, – მხატვარი გვჭირდება ანიმაციისთვის, ერთი მე ვარ და მეორე შენ იყავიო. საერთოდ აზრზე არ ვიყავი სად მივდიოდი, რა უნდა მეკეთებინა, მაგრამ წავედი…
მცირე ჩანართი: შრომის ფსიქოლოგიის მიხედვით, ადამიანის ორგანიზაციისადმი ერთგულების სამი საფეხური არსებობს:
1. თანხმობა, როცა ადამიანი მუშაობს რაიმეს მიღების მიზნით, კერძოდ ხელფასის.
2. იდენტიფიკაცია – მუშაობა, რათა შეინარჩუნოს მისთვის სასურველი ურთიერთობები, მაგალითად პრესტიჟულ ფირმაში სამსახური მის კარიერას წაადგება, აქ უკვე დიდი ხანია მუშაობს და ა.შ.
3.ინტერნალიზაცია – ორგანიზაციის ღირებულებები ადამიანის ღირებულებებს ემთხვევა და ორგანიზაციის წარმატება მისი თვითმიზანი ხდება.
ჩემს პირველ სამსახურში 3 თვე ვიმუშავე და ხელფასის აღების იქით ჩემი მიზნები არ წასულა, დიდი სიამოვნებით ვიხილავდი ახლაც და მაშინაც მის შენობაზე გამოკრულ აბრას, წარწერით “bankrupt”
აქ კი მხოლოდ მესამედ მივედი დღეს… და უკვე ინტერნალიზაციის სტადიას მივაღწიე, ეს ჩემი სამსახურია, სადაც ჩვენ ვმუშაობთ და რომლის წარმატებაც მთლიანად ჩვენზე იქნება დამოკიდებული. ჯერ-ჯერობით არც ხელფასი მექნება, ოფისიც რემონტდება და სარდაფის ნესტში ვბადებთ გენიალურ იდეებს, მაგრამ ეს ყველაფერი ერთი სიამოვნებაა. ცალკე ანიმაციის სცენარზე მუშაობისას იმდენი ახალი აზრი გვიჩნდება, თითოეული კადრის განსაზღვრა, შესაბამის დროსა და გახმოვანებაზე მორგება, კამერების შორი და ახლო კადრების გამოთვლა და ჩემთვის რაც მთავარია ხატვა! შეუდარებელი შეგრძნებაა როცა პერსონაჟს ქმნი და საერთოდ როცა იმას აკეთებ, რაც ძალიან მოგწონს. ეს ენთუზიაზმზე მუშაობაც კი თავისებური პლიუსია, არავის წინაშე არ გრძნობ თავს ვალდებულად, საკუთარი თავის გარდა.
ძალიან მინდა რომ ჩვენი პირველი SHORT ანიმაცია ამ მონდომების შესაბამისი გამოვიდეს და ძალიან მინდა დიდხანს ვაკეთო ეს საქმე, რომელიც ასე ბედნიერს მხდის.
აბა შენ იცი, თ…უ! გისურვებთ პიქსარისთვის გადაგესწროთ ;)
ერთ პერსონაჟს არ დაგვიხატავ ჩვენც?
BigCrow
უკვე შემდეგ პოსტზე უნდა დავიწყო ფიქრი, New job 2-ზე?